
Στην καρδιά
Με λύσσα πέταξε το μολύβι της στον τοίχο απέναντι.
Σπάζει η μύτη, εξφενδονίζεται προς τα πίσω και προσγειώνεται μπρος στο ξύλινο, λακαρισμένο σεντουκάκι του Άρη. Δίπλα σε δυο ψίχουλα από την χθεσινή τυρόπιττα.
Με λύσσα πέταξε το μολύβι της στον τοίχο απέναντι.
Σπάζει η μύτη, εξφενδονίζεται προς τα πίσω και προσγειώνεται μπρος στο ξύλινο, λακαρισμένο σεντουκάκι του Άρη. Δίπλα σε δυο ψίχουλα από την χθεσινή τυρόπιττα.
Γιατί δεν βγήκα έξω;
…Θα έβγαινα έξω να το ξέρεις,
μα δεν με βαστούσαν τα πόδια μου.
Έτσι απόμεινα να κλαίω μέρα με την μέρα.
Από παιδί ήμουν
Εγώ την σκότωσα; Ποιος σου το είπε αυτό;
Εγώ; Καλά, σου είπα κάτι γιατί με πίεσες.
Εννοείται πως δεν την σκότωσα.
Διότι εάν την είχα σκοτώσει,
Ναι, ναι την σκότωσα.
Μα τι θα πει ντροπή, τύψεις, ανήθικο, εγκληματικό;
Μπορείς να κλέψεις; Κλέψε.
Μπορείς να σκοτώσεις; Σκότωσε.
Το κλειδί. Ο ήχος που έκανε σαν εισχωρούσε
μέσα στην πόρτα λίγο πριν ανοίξει, αρκούσε
για να σπείρει πολλές φορές την ημέρα τον φόβο μέσα μας.
Κοιτούσαμε πανικόβλητες τέσσερις γυναίκες
Με λύσσα πέταξε το μολύβι της στον τοίχο απέναντι.
Σπάζει η μύτη, εξφενδονίζεται προς τα πίσω και προσγειώνεται μπρος στο ξύλινο, λακαρισμένο σεντουκάκι του Άρη. Δίπλα σε δυο ψίχουλα από την χθεσινή τυρόπιττα.
Γιατί δεν βγήκα έξω;
…Θα έβγαινα έξω να το ξέρεις,
μα δεν με βαστούσαν τα πόδια μου.
Έτσι απόμεινα να κλαίω μέρα με την μέρα.
Από παιδί ήμουν
Εγώ την σκότωσα; Ποιος σου το είπε αυτό;
Εγώ; Καλά, σου είπα κάτι γιατί με πίεσες.
Εννοείται πως δεν την σκότωσα.
Διότι εάν την είχα σκοτώσει,
Ναι, ναι την σκότωσα.
Μα τι θα πει ντροπή, τύψεις, ανήθικο, εγκληματικό;
Μπορείς να κλέψεις; Κλέψε.
Μπορείς να σκοτώσεις; Σκότωσε.
Το κλειδί. Ο ήχος που έκανε σαν εισχωρούσε
μέσα στην πόρτα λίγο πριν ανοίξει, αρκούσε
για να σπείρει πολλές φορές την ημέρα τον φόβο μέσα μας.
Κοιτούσαμε πανικόβλητες τέσσερις γυναίκες